AI MAMASIÑA QUE MEDO!. CONCURSO DE RELATOS DE MEDO

Estamos moi content@s porque o noso compañeiro Juan Sousa Domínguez gañou o primeiro premio do concurso de relatos de medo proposto polo concello.

                                     

Tod@s escribimos o noso relato e todos eran especiais, pero como só podiamos optar tres ao concurso, tivemos que facer unha votación: decidimos que  participasen:  Juan co conto  titulado " A carniceira do coitelo"; Xana , co " As pantasmas da casa vella" e Candela, co " O Samaín de Ponteareas é un desmadre".

“A CARNICEIRA DO COITELO”

Na vila de Ponteareas había unha carniceira que tiña un coitelo, que lle dicía o estado de ánimo do animal ao morrer.

Sempre lle dicía que estaban tristes. Ela quería que estiveran moi felices e de tanto pensalo volveuse tola.

Foise a vivir a un bosque afastado.

Agora calquera que entre nese bosque oe as súas risas, cada vez máis forte.

Cando ela aparece leva o cóitelo oxidado, a súa roupa desgarrada e os seus ollos sen fondo e dicindo: E ti …estás triste ou feliz?.

Ninguén sabe o que pasa porque ninguén volveu para dicilo.

Esa  é a terrible historia da carniceira do coitelo!!!!

Juan Sousa Domínguez.

" AS PANTASMAS DA CASA VELLA"

Nunha casiña moi moi velliña vivía un neno orfo e os seus avós.
Achegábase o Samaín e Samuel, o neno que tiña oito anos, empezou a buscar algo pola casa, que lle poidese servir para ese día. Non había nada, pois os seus avós non tiñan disfraces. 
O neno desilusionado foi chorando para a súa habitación. Botouse enriba da cama e deuse conta de que podía ir disfrazado de pantasma.

Estivo toda a tarde recortando e decorando as sábanas. Rematou e foi poñer as tesoiras nunha estantería, pero cando as foi deixar, un libro caeu e para sorpresa do neno, quedou voando no aire. Oíuse un grito de dor.
Samuel empezou a chillar: - Unha pantasma, unha pantasma!.
Foi ao salón e viuse no espello.
_ EU TAMÉN SON UNHA PANTASMA!!!. PERO... QUE PASA AQUÍ?

Xana Fernández Martínez.