Poeta e traductor
XOSÉ MARÍA DÍAZ CASTRO (1914
- 1989), poeta nado en Guitiriz (Lugo). Exerceu como profesor de
Ensinanza Media en Vilagarcía de Arousa (Pontevedra) e en Madrid como
profesor e traductor.
O seu primeiro poema
publicado foi “ Lluvia de rosas”.
A SÚA OBRA:
“Nascida dun sono “, “El cántico de la ciudad” e “Nimbos”.
Publicou, ademais, traducións ao galego e ao castelán de poetas
e prosistas europeos.
A súa obra posterior a NIMBOS é fragmentaria e algunha permaneceu inédita(sen publicar).
.jpg)
NIMBOS é a súa obra máis importante. Un libro curto, no que se inclúen trinta e dous poemas agrupados en sete títulos: "Pórtico", "Noite", "Lus", "Espranza", "Milagre", "Sono", "Ferida.
Destaca o poema "PENÉLOPE", onde describe a Galicia. Foi traducido ao francés.
Un paso adiante i
outro atrás, Galiza,
i a tea dos teus
sonos non se move.
A espranza nos teus
ollos se esperguiza.
Aran os bois e
chove.
Un bruar de navíos
moi lonxanos
che estrolla o sono
mól coma unha uva.
Pro tí envólveste
en sabas de mil anos,
i en sonos volves a
escoitar a chuva.
Traguerán os
camiños algún día
a xente que
levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén,
Xesús María!,
e toda a cousa ha
de pagar seu desmo.
Desorballando os
prados coma sono,
o Tempo vai de
Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando,
suco a suco, o Outono.
Un paso adiante i
outro atrás, Galiza!
DÍAZ CASTRO, José María, Nimbos, Vigo, Editorial
Galaxia, 1961.
Os temas dos seus poemas eran: Galicia e as preocupacións do ser humano, a vida, a morte e o tempo.
PACO NOGUEIRAS CON DIAZ CASTRO
.jpg)
NIMBOS é a súa obra máis importante. Un libro curto, no que se inclúen trinta e dous poemas agrupados en sete títulos: "Pórtico", "Noite", "Lus", "Espranza", "Milagre", "Sono", "Ferida.
Destaca o poema "PENÉLOPE", onde describe a Galicia. Foi traducido ao francés.
Un paso adiante i
outro atrás, Galiza,
i a tea dos teus
sonos non se move.
A espranza nos teus
ollos se esperguiza.
Aran os bois e
chove.
Un bruar de navíos
moi lonxanos
che estrolla o sono
mól coma unha uva.
Pro tí envólveste
en sabas de mil anos,
i en sonos volves a
escoitar a chuva.
Traguerán os
camiños algún día
a xente que
levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén,
Xesús María!,
e toda a cousa ha
de pagar seu desmo.
Desorballando os
prados coma sono,
o Tempo vai de
Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando,
suco a suco, o Outono.
Un paso adiante i
outro atrás, Galiza!
DÍAZ CASTRO, José María, Nimbos, Vigo, Editorial
Galaxia, 1961.
|
| Os temas dos seus poemas eran: Galicia e as preocupacións do ser humano, a vida, a morte e o tempo. |
PACO NOGUEIRAS CON DIAZ CASTRO
No hay comentarios:
Publicar un comentario