 |
| VIÑETAS DAVILA |
 |
| 2020 |
 2019  |
| Ricardo Carvalho Calero |
 |
Cabeleira de chúvia, ollos de néboa.
Maria Siléncio, esfarrapada, à espreita.
Sempre agardando, pola noite, as barcas.
A tua angúria fala con olladas.
Maria Nocturna: no peirán ¿qué esperas?
¿polo dia non vives?
¿Naces cada solpor? ¿Cais de primeira estrela?
Maria Siléncio, sempre dura e muda...
¿Cál é a barca que agardas?
Das fontes dos teus ollos
fluen rios de sono.
Pero ti sempre dura e desvelada,
batida polo vento, no peirán...
Maria Siléncio, eu roubaria
no ceu
a estrela de mel,
na agua
a estrela de prata,
pra che mercar a fala.
Se queres ulir flores,
darei-che a flor da lua.
Carvalho Calero, Ricardo (1980) Pretérito Imperfeito (1927-1961) (A Coruña: Ediciós do Castro. Neste poema apréciase a relación entre a muller e a natureza. A costa de Galicia con rochas e penedos. O silencio.
 |
Ricardo Carballo Calero, naceu en Ferrol en 1910 e faleceu en Santiago de Compostela en 1990, foi un historiador da literatura, crítico literario, filólogo, lingüista e escritor galego. Wikipedia
AS PITAS BAIXO A CHUVIA. Conto que escribíu Ricardo Carvalho Calero, narra un feito que lle ocorreu cando era neno. Podes ver o conto e axudar a completalo.
Non te esquemas de facer o teu comentario sobre algunha das actividades.
FELIZ DÍA DAS LETRAS!
Unha aperta,
Ángeles
No hay comentarios:
Publicar un comentario